Değerlerimiz
GFO ağının çalışmaları Fransisken değerlerine dayanmaktadır ve Assisi'li Francis ve Maria Theresa Bonzel'in geleneğindedir.
Değerlerimiz GFO ağının çalışmaları Fransisken değerlerine dayanmaktadır ve Assisi'li Francis ve Maria Theresa Bonzel'in geleneğindedir.
GFO'nun kökleri Olpe Fransisken Rahibeler Tarikatı'nın çalışmalarına dayanmaktadır. Maria Theresia Bonzel tarafından 1863 yılında kurulmuştur. Maria Theresia Bonzel Vakfı bu çalışmaları ve fikirleri devam ettirmektedir. GFO derneği, Maria Theresia Bonzel Vakfı'nın hedeflerini kendi tesislerinde uygulamaktadır. Bunlar Assisili Aziz Francis'in düşünce ve çalışmalarının geleneğindedir. Hristiyan etiği ve değerleri personelin eylemlerine rehberlik eder. GFO'nun Hıristiyan kimliği, diğer şeylerin yanı sıra, açıklık ve samimiyetle ifade edilir. Misyon beyanı, günlük hizmet için bir kılavuz ve personel arasında işbirliği için bir temel görevi görür. GFO, diğer din ve mezheplerden insanların da hoş karşılandığı modern ve kozmopolit bir örgüttür.
Assisili Francis sık sık mektuplarının sonuna T (okunuşu: Tau) yazar ya da ağaçlara veya binalara resmederdi. Tau, diğer anlamlarının yanı sıra "alçakgönüllü" anlamına da gelen Yunanca "Tapeinos" kelimesinin baş harfidir. GFO'nun figüratif işareti bu güçlü işareti ön plana çıkarmaktadır.
Assisili Francis, zenginlik ve güçten gönüllü olarak feragat etmenin insanlara özgürlük verdiği deneyiminden etkilenmiştir. Kendisi de çok zengin bir geçmişten geliyordu. Bilinçli ve gönüllü olarak sürekli yoksulluk içinde bir yaşam seçti. Çağdaşlarının çoğunu o kadar etkiledi ki, çok sayıda kadın ve erkek ona ve fikrine katıldı.
Assisili Francis için çiy sembolünün başka bir anlamı daha vardı: Bugün Eski Ahit olarak adlandırdığımız İbranice Kutsal Kitap'ta, Hezekiel Kitabı'nda kehanet niteliğinde bir metin buldu. Burada, İsrail'de sosyal olarak adil ve Tanrı'yı hoşnut eden bir yaşam için çalışan kişilerin alınlarında İbranice bir "Taw" (veya "çiy") ile işaretlendikleri anlatılmaktadır. Assisili Francis bu işareti adalete bağlılığın bir ifadesi ve zarara karşı koruyan bir koruma olarak anlamıştır.
Bu işaret şimdi GFO'nun figüratif işaretinde göründüğünde, bu dikkate değer fikirlerle bağlantı kuruyoruz. Kurumlarımız ve hizmetlerimiz Fransisken hareketinin bir parçasıdır. GFO, başlangıcından bu yana, birçok ihtiyacı ve zorluğu olan insanlara yardım ve koruma sunmayı görevi olarak görmüştür. Adalete ve toplumsal barışa bağlıdır. Bunu, bu çabanın Tanrı'nın iradesine karşılık geldiğinin ve O'nun tarafından kutsandığının bilinciyle yapar.
GFO'nun kuruluş tarihi etkileyici bir kişi olan Assisili Francis ile bağlantılıdır. Yaratılışa ve insanlara saygılı davranışı, tüm canlılarla olan bağı, insanlara her zaman bu tutumla yaşamaları için ilham vermiştir. Bu durum Maria-Theresia Bonzel için de geçerlidir. Kendisi 19. yüzyılın en büyük kadın figürlerinden biridir. 1863 yılında Olpe Fransisken Rahibeleri dini topluluğunu kurdu. Kendini ihtiyacı olan insanlara adamıştı. Kökeni veya kişisel dünya görüşü ne olursa olsun, her insanı saygıyla, takdirle ve uygun yardım arayışıyla karşıladı. Bu nedenle vakfa onun adı verilmiştir. Maria Theresia Bonzel Vakfı, Tarikatın Alman Eyaleti olan "Franziskanerinnen von der ewigen Anbetung, e.V." ile birlikte GFO'nun hissedarıdır. Ekonomi yönetimi GmbH'ye aittir. Vakıf, Maria Theresia Bonzel'in niyetlerini sürdürmekte ve böylece GFO'daki Hıristiyan Fransisken değerlerini kalıcı olarak şekillendirmektedir. Vakfın yol gösterici ilkeleri GFO'nun misyon beyanının temelini oluşturmaktadır. GFO'nun kurumsal değerleri ve kültürü, Fransisken dini tarihinin bu kurucu dürtüsünden etkilenmiştir.
Assisili Francis 1181/1182'de İtalya'nın Assisi kentinde doğdu ve Nasıralı İsa'nın modeline göre ikna edici ve kararlı bir şekilde yaşadı. Bu yaşam tarzı kısa sürede benzer düşünen insanları kendine çekti. Barış, dayanışma, adalet ve yaratılışın bütünlüğü onun için biçimlendirici değerler olmuştur.
Francis, Friars Minor Tarikatını ("Birinci Tarikat") kurmuş ve Assisili Clare tarafından kurulan Poor Clares Tarikatının ("İkinci Tarikat") oluşumunda yer almıştır.
Aziz Francis'in 1226'da öldüğü yıl, cemaati çoktan 5.000'den fazla keşişe ulaşmıştı.
Francis gibi yaşayan ve onun değerlerini paylaşan ancak bir manastır topluluğuna ait olmak istemeyen birçok kişinin talebi üzerine Francis, "Üçüncü Tarikat" olarak adlandırılan bu topluluk için geçerli olan bir Kural yazdı. Ve bu topluluk İtalya ve Avrupa'da da çok hızlı bir şekilde yayıldı.
Daha sonraki yüzyıllarda dini tarikatların kurucuları bu kuralı almış ve yeni vakıfları için kullanmışlardır. Rahibe Maria Theresa Bonzel de 1863 yılında yeni cemaati için aynı şeyi yaptı.
Rahibe Maria Theresia Bonzel, 19. yüzyıl Katolik Kilisesi'nin önde gelen kadın figürlerinden biriydi. 17 Eylül 1830'da Olpe'de doğmuş ve Aline olarak adlandırılan Regina Christina Wilhelmina adıyla vaftiz edilmiştir.
Varlıklı bir ailede güvenli bir yaşam standardına sahip olmasına rağmen, çevresindeki pek çok ihtiyaç konusunda erken yaşlarda uyanık bir his geliştirmeye başladı.
Katolik inancına sıkı sıkıya bağlı, yoğun bir dua hayatı ve İsa Mesih'e duyduğu derin sevgiyle, ihtiyacı olan insanlara yardım etme sorumluluğu hissetti.
Kendisi gibi düşünen insanlarla birlikte, 20 Temmuz 1863'te Paderborn Piskoposu Konrad Martin'den "Olpe'de Sürekli Adoration'un Yoksul Fransisken Rahibeleri" olarak dini onayını alan dini bir topluluk kurdu.
Onun yaşam ideali, Tanrı'ya ibadet etmek ve İsa'nın kardeşlerine hizmet etmek için özgür olmak amacıyla Aziz Francis gibi yoksul yaşamaktı. Apostolik ve hayırsever bir dini cemaat kurdu, ancak seküler bir yardım kuruluşu veya yoksullarla ilgilenen bir parti değil, iki ana görevini "ibadet etmek ve mücadele etmek" olarak gören bir cemaat istedi.
En başından itibaren, Tanrı'ya Efkaristiya Tapınması'nı, günlük profesyonel işlerin yerine getirilmesi olan havariliğe nüfuz etmesi ve şekillendirmesi gereken zorunlu bir görev olarak tanıttı. İlk başta, kendisi için özellikle önemli olan ihmal edilmiş çocukların bakım ve eğitimini üstlendi.
Ölümüne kadar liderliğini yaptığı dini cemaatin Almanya ve Kuzey Amerika'da yayılmasıyla, ayakta ve yatarak hasta bakımı, yaşlıların bakımı, küçük çocukların yanı sıra dikiş okullarında ve ortaokullarda kız çocuklarının eğitimi ve öğretimi gibi daha fazla hayırseverlik faaliyeti üstlenebildi.
Çalışmaları sırasında 1.500'den fazla kız kardeşi etrafında toplamayı ve bilge liderliği sayesinde idealleri için onlara ilham vermeyi başardı.
Maria Theresia Bonzel 6 Şubat 1905 tarihinde Olper Rahibe Evi'nde öldü. Onu tanıyan herkes, Tanrı'ya derinden bağlı, sonsuz iyilik ve insani nezaket yayan eşsiz bir kişilik olarak deneyimledi.
10 Kasım 2013 tarihinde Paderborn Katedrali'nde Katolik Kilisesi'nin Kutsanmışları arasına kabul edilmiştir.